Glacier National Park Montana

's Morgens om kwart voor tien opgehaald door Lisa met haar rode bus. 

De bus zat vol en wij kropen achterin. 
Bij de ingang van het park moesten we nog een toegangspas kopen.

Daarna gingen we de weg 'Going-to-the-Sun-road' op. Het is lastig te beschrijven hoe mooi deze route was. De foto's kunnen meer zeggen dan mijn tekst. Helaas lukt het me nu niet om foto's te uploaden. Internet is hier erg slecht.

Onderweg zijn we op verschillende plekken gestopt voor foto's. En af en toe stopten we voor een prairy-dog stop. Dit hield in dat je dan kon gaan staan in de bus om foto's te maken. De bovenkant van de bus was open.

Het was deze dag geweldig mooi weer. Wat een mazzel hadden wij weer. 

Het klopte dat je deze tocht niet met de eigen camper kon maken. De wegen waren af en toe erg smal en de muren van de bergen kwamen soms heel erg dichtbij de bus.

Onderweg zijn we gestopt bij Logans Pass; 2.025 meter hoog.
En aan het einde van de weg bij Lake McDonald zijn we ook gestopt,  voor de lunch. Heerlijk gegeten bij Jammer's Jo. Een jammer is een bestuurder van zo'n rode bus. En Jo (85 jaar oud) rijdt nog steeds en heeft samen met zijn zoon een restaurant. 
Hier heerlijk gegeten. Ik had knoflookballen en pasta. Ton had een heerlijke hamburger. 
Later op de terugweg kwamen we Jo tegen en hebben we een foto van hem samen met Lisa gemaakt. Lisa vertelde onderweg heel veel en hield de sfeer en goed in. Onderweg zwaaien naar andere rode bussen en jodelen onder de viaducten. En daarnaast vragen waarmee je stickers kon verdienen. Erg leuk! 

's Avonds zaten we nog zo vol van de lunch dat we alleen wat gesnackt hebben. 
En voor het eerst (in mijn leven) de laundry (wasserette) gebruikt. Het is zulk lekker weer dat we eigenlijk door de korte broeken heen waren. En het is niet fijn als je gaat ruiken, toch?!

Al vrij snel na de lekkere douche en een drankje hebben we ons mandje maar weer opgezocht. 

Het was weer een topdag!!